Vandaag kan Hugo het rustig aan doen. Dit in tegenstelling tot de andere aanwezige pelgrims die vandaag verdertrekken en al om 8:30 de gîte moeten verlaten. Het is er dan ook van 's morgens vroeg al een drukke bedoening. Maar eens na 8:30 keert de rust terug. Vooraleer de stad in te trekken, drinkt Hugo in de keuken nog een tasje koffie 'want ik heb vandaag toch wat werk om van alles in orde te brengen'. Hij praat er even met een zuster die aan het opkuisen is, 'wat ze hier contant doen'. Ze vindt het ook zonde dat de pelgrims bijna allemaal direct vertrekken want er is zoveel moois te zien in Le Puy.
Le Puy-en-Velay is gelegen in het uiterste zuiden van de Auvergne en in het centrum van het Centraal Massief. Het is een stad met een rijke geschiedenis midden een indrukwekkende natuur. Le Puy is al van ver in het landschap te herkennen door het rode standbeeld van Notre Dame de France met het kind Jezus. Dit enorme standbeeld, bijna 23 meter hoog, staat op le Rocher Corneille, een vulkanische rotspunt van 750m hoog. Ook de Chapelle Saint Michel d'Aiguilhe, een andere belangrijke bezienswaardigheid in Le Puy, bevindt zich op een rots. Deze kapel werd in 962 gebouwd door Gothescalk, de bisschop van Le Puy die als eerste niet-Spaanse pelgrim vanuit Le Puy naar Santiago op bedevaart ging. Vanaf dan volgden vele pelgrims zijn voorbeeld en zo is Le Puy uitgegroeid tot bekende verzamel- en startplaats van de Via Podiensis, één van de 4 grote historische pelgrimsroutes in Frankrijk die naar Santiago de Compostella leiden. Ook de kathedraal Notre Dame staat op een helling en is deels op een berg deels op pilaren gebouwd. Via een immense trap met 134 treden, krijg je toegang tot dit 12-eeuwse Romaanse bouwwerk. Zowel de kathedraal als de 35 ha omgeving behoren sinds 1998 tot UNESCO werelderfgoed en zijn een bewijs van de lange geschiedenis van deze stad.
Vandaag de dag is Le Puy een moderne, bruisende en gezellige stad met kronkelende straatjes, fonteinen en pleinen.
De voormiddag gebruikt Hugo om enkele praktische zaken in orde te brengen : het teveel aan topoguides en wat andere kleine spullen worden naar huis teruggestuurd, de GSM wordt voorzien van nieuw belkrediet en er wordt eten gekocht 'want vandaag ga ik zelf iets om te eten maken'. Onderweg praat hij even met een kantenklosters, want Le Puy staat - naast haar befaamde groene linzen - ook bekend voor het betere kantkloswerk. Hij wandelt nog wat rond in de stad en gaat nog eens naar de kathedraal, waar hij nu ook de Zwarte Madonna bezoekt, net als miljoenen pelgrims al voor hem deden. Dit beeld zou door Lodewijk de Heilige in 1254 vermoedelijk van een kruistocht meegebracht zijn. Als Hugo vraagt naar de reden van haar zwarte aangezicht, krijgt hij het mysterieuze antwoord dat 'ze te dicht bij de zon geweest is'. Hij vertoeft nog even in de kathedraal en komt er in stilte tot zichzelf. 'Als ik buiten kwam, voelde ik mij als herboren.'
In de namiddag maakt hij de klim via de 268 in rots uitgehakte treden naar de Chapelle Saint-Michel- d'Aiguilhe, die dateert uit de 10e eeuw. De kapel ligt op een 80 meter hoge basaltrots, een ideale plek dus voor een fenomenaal uitzicht over de stad en het Centraal Massief. Buiten is het intussen flink gaan stormen en zorgt de loeiende wind voor een speciale sfeer in deze kapel. Ook hier vertoeft Hugo enige tijd zodat hij zich bewust kan worden van dit speciaal kader en het unieke van dit moment.
Tegen de avond is er alweer een nieuwe lichting pelgrims toegekomen in de gîte.
Na zijn avondmaal brengt Hugo alles in orde voor zijn eerste etappe op de oudste historische Sint-Jacobsroute en dan is het vroeg in bed 'want ik wil morgen vroeg op stap'.
'Ik ben vree gerecupereerd, vooral mentaal dan. Deze dag heeft echt deugd gedaan.'
 |
| de Zwarte Madonna van Le Puy-en-Velay |
 |
| Notre Dame de France in de stellingen |
 |
| Chapelle Saint Michel d'Aiguilhe |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten