Na een verkwikkende slaap wordt Hugo nog eens getrakteerd op een verzorgd ontbijt in het gezelschap van de vrouw die de gîte uitbaat. Het was zij die eergisteren zo bezorgd was aan de telefoon en nu wil ze natuurlijk zijn verhaal horen. Uit ervaring weet ze dat het helemaal anders is als je alleen bent of met 2. Als je alleen bent, wordt het natuurlijk gevaarlijker. Ze weet ook te vertellen dat ze nog de hele volgende week slecht weer voorspellen. 'Als ik dat hoorde, was ik eigenlijk wel blij dat ik toch aangezet heb, anders had ik goed vastgezeten in Col de la Loge.' 'De etappe van gisteren zou immens mooi zijn qua natuur en landschap, maar daar heb ik door de mist en de sneeuw dus niets van gezien.'
Rond 9 uur vertrekt Hugo richting La Chapelle-en-Lafaye, 25 km verder en onder een stralende zon. Het wordt een zeer gemakkelijk etappe want het is veel dalen vandaag, naar 1060m hoogte. In Saint-Anthème springt Hugo eens binnen in een apotheker om zijn voorraad tape aan te vullen en koopt hij een brood. 'Bij de beenhouwer stond er een lange rij. Ik had geen zin om te wachten en ben dan maar doorgewandeld.'
'Ik heb vandaag in de stralende zon gewandeld, maar ook in de sneeuw, dan eens in de gietende regen en dan weer met een sterke koude wind. En dat allemaal op 25km, van afwisseling gesproken.'
Rond 14:30 komt hij aan in La Chapelle-en-Lafaye, een klein dorpje met hooguit 120 inwoners, maar er is wel een prachtige gîte communal. 't Is precies of dit dorpje hier pas gebouwd is, alles is hier splinternieuw.' De beheerder van de gîte raadt hem aan in de plaatselijke auberge te informeren of hij er vandaag nog kan eten. De auberge is niet open deze avond, maar de chef is bereid een volledig menu (= inclusief kaas) te maken die Hugo om 16:30 kan komen afhalen. Goede vooruitzichten dus ! De verantwoordelijke van de gîte legt ook uit dat La Chapelle op een punt ligt waar er een 3-tal wandelroutes samenkomen, vanuit Vézelay, Lyon en Cluny. Het Franse Compostella-genootschap heeft vanuit La Chapelle een route uitgestippeld zodat pelgrims via een kortere weg dan de GR in Le Puy kunnen geraken. Deze route 'le chemin jacquaire par la voie Bolène' is ruim 30 km korter dan de GR3 en loopt dwars door de bossen maar is zeer goed aangegeven. 'Ik ga dat zo doen. Het zijn 3 korte etappes, één van 23 km, één van 17 en één van 20. Du ik zal dan dinsdag al in Le Puy aankomen'.
Tegen de avond komt er nog een Franse pelgrim aan in de gîte, die meteen ook eten gaat bestellen in de auberge. 's Avonds eten ze samen en praten ze veel met elkaar. Het wordt alweer geen gesprek over koetjes en kalfjes. 'Hier is er immers tijd om naar mekaar te luisteren. Je kan je ook niet wegsteken, het gaat vanzelf dat je begint te spreken over de dingen die je beroeren en bezighouden.'
Ze spreken af om morgen samen te vertrekken, maar ieder aan zijn eigen tempo. Onderweg wachten ze dan wel op elkaar. 'We zullen zien wat het geeft, want hij pakt het helemaal anders aan dan ik. Hij is eerder een wandelaar dan een pelgrim en stelt voortdurend eisen aan de weg, iets wat ik bewust niet doe. Voor mij is altijd alles goed. Ik sta daar wat verwonderd naar te kijken.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten