Etappe 49 : Le Puy-en-Velay

Dinsdag, 24 april 2012

Tijdens het ontbijt deelt Hugo mee dat hij vandaag alleen naar Le Puy wil wandelen.
Martin en Marcel, de Nederlands pelgrim, begrijpen dit en vertrekken kort na het ontbijt. Hugo doet het rustig aan en vertrekt enige tijd later. Hij gaat eerst nog eens langs 'le mairie' voor een stempel, maar tevergeefs wegens gesloten. Dus vertrekt hij rond 9:45 zonder stempel maar verwachtingsvol op weg naar Le Puy-en-Velay.  Het is een korte etappe van ongeveer 20 km in een mooie omgeving. Vandaag kan hij tijdens het wandelen terug naar zijn muziek luisteren en 'het deed deugd om weer eens op mijn eigen te zijn.'  Halverwege begint het echter flink te regenen. 'De laatste 10 km was het dus in de gietende regen, maar op den duur ben je dat gewend. ' 

Rond 13:30 komt Hugo al aan in Le Puy en gaat hij rechtstreeks naar de pelgrimsontvangst in de kathedraal Notre Dame du Puy. Zoals eerder in Reims en Vézelay, brengt hij het thuisfront van dit speciale moment via sms op de hoogte. Terwijl hij de trappen naar de kathedraal oploopt, tikt hij zijn sms-je in. Een iets oudere Franse man had dit blijkbaar opgemerkt en kon het niet laten om net iets te luid te verkondigen 'En zelfs de GSM zit binnen handbereik'. Deze misschien wel onschuldig bedoelde uitspraak, treft Hugo toch wel. 'Ik sta daar na al die kilometers alleen op die trap en krijg juist dan een sneer van een doodvreemde. Ik had dat totaal niet verwacht.' Eens in de kathedraal laat hij in gedachten zijn voorbije weg de revue passeren en denkt hij aan thuis, familie en vrienden die nu toch wel veraf zijn.  En ook aan Martin, 'we hebben samen onze weg moeten zoeken en daardoor maak je toch een bepaald soort verbinding met elkaar.' En zoals zovele bezoekers in de kathedraal, brandt ook Hugo een kaarsje. 'Er is hier een andere sfeer dan in Reims en Vézelay. Er komen hier veel pelgrims toe, het is hier dus drukker en grootschaliger en meteen ook een stukje afstandelijker.' Het is dus even wennen en met gemengde gevoelens loopt Hugo nog eens rond in de kathedraal en ontdekt er een groot beeld van Sint-Jacobus waarbij zeer veel kaarsen branden. Omdat hij nu wel benieuwd geworden is bij welke heilige hij daarvoor dan wel een kaars zette, gaat hij nog eens terug kijken. Het blijkt de heilige Anna, de patrones van de families, te zijn. Voor Hugo is dit enigszins confronterend omdat in zijn ouderlijk huis altijd een beeld gestaan heeft van deze heilige waar zijn moeder veel waarde aan hechtte.  Omdat zijn tocht toch meer te maken heeft met Jacobus, 'heb ik dan nog maar een kaars gekocht en die bij Jacobus gaan zetten.'

Even later komt Marcel, de Nederlandse pelgrim van gisteren, hem tegemoet en samen gaan ze naar de gîte Saint-François, niet ver van de kathedraal. De kamers worden echter maar  om 16:30 toegewezen, dus laten ze hun rugzak daar achter en vertrekken ze samen richting centrum. Eerste halte is het postkantoor. Deze keer verloopt alles vlotjes. Het postpakket, pas vorige donderdag verstuurd vanuit Gent, is er al. Een meevaller !  Marcel, intussen toch wat onder de indruk van Hugo's kaartensysteem, wil dezelfde kaarten kopen als die van Hugo en dus gaan ze daar in Le Puy samen naar op zoek. 'Mijn systeem om de kaarten op A4 te kopiëren, is heel praktisch omdat je naast de weg die je moet volgen ook een beeld hebt van de ruime omgeving. Ik ben hier blijkbaar de slimsten van den hoop :-)'
Eens op de kamer, is het alweer tijd voor de dagelijkse was. En omdat de keuken van de gîte al volzet was, gaat Hugo 's avonds nog eens de stad in om ergens te gaan eten. Het worden mosselen met frieten, 'maar die frieten trekken hier op niets, maar fin, we moeten niet met een lege maag gaan slapen.'  Alhoewel bijna alle pelgrims morgen alweer vertrekken, besluit Hugo toch een rustdag te nemen. 'Ik heb nog even getwijfeld om ook al meteen aan te zetten, maar heb uiteindelijk toch beslist om hier nog een dagje te blijven. Ik kan dan eens rustig mijn kaarten en boekjes bestuderen en eigenlijk wil ik ook nog wel iets van deze stad zien.'