Sms om 9:34 :
Alles OK, wil verder maar moet wachten op post. Doe er alles aan om deze namiddag nog te vertrekken, al moet ik een kilometer verder mijn tent opslaan.
Aangezien het postkantoor in Vézelay maar open gaat om 14:00 moet Hugo noodgedwongen nog even in Vézelay doorbrengen. Hij doet nog wat inkopen en verstuurt postkaartjes naar familie en vrienden. In de Fraternité de Jérusalem blijven nieuwe pelgrims toekomen, waaronder een man uit Turnhout die helaas te kampen heeft met een ontsteking op zijn been. Hij is daar naar de dokter geweest en moet in elk geval al minstens 3 dagen rusten. Dit is toch even confronterend en doet beseffen dat het slagen van de tocht niet vanzelfsprekend is.
Rond 15:00 kan Hugo eindelijk vertrekken. Normaal gezien zou hij vandaag tot in Marigny-l'église (29 km) stappen, maar gezien dit later uur lijkt dit niet meer haalbaar. Om het sneller vooruit te doen gaan, beslist hij om eerst een stuk via de grote baan te lopen en via het gehucht Saint-Père naar Pierre-Perthuis te stappen waar hij de GR 13 opgaat.
Maar na 2,5 uur stappen, komt hij in een dorp en vraagt aan een passant waar hij zich bevindt. En dan blijkt dat hij in opnieuw in Saint-Père is ! Hij kan zich wel voor de kop slaan. Blijkt dat hij in Pierre-Perthuis de GR in de verkeerde richting gevolgd is en dus terug richting Vézelay gestapt is. 'Een domme fout'.
Hij beseft dat het geen zin meer heeft om nu nog verder te gaan en hij slaat dan maar zijn tentje op op de camping communal. Daar krijgt hij meteen Vlaams gezelschap : een man uit het Antwerpse die daar met zijn gezin op vakantie is, komt een babbeltje slaan. Gelukkig heeft Hugo een voorraadje eten mee zodat hij toch kan genieten van een broodmaaltijd. Kort daarna nodigt het Vlaams gezin hem uit om in hun mobilhome spaghetti te komen eten. Maar na de flater van vandaag is hij hiervoor niet direct in de stemming en wijst dit aanbod af. Hij trekt zich vroeg terug in zijn slaapzak en overdenkt de volgende etappes want het is duidelijk dat de Morvan een hogere focus vereist. 'Dat verkeerd lopen mag niet blijven duren, ik zou het op den duur aan de bomen vragen.' En het feit dat het gedeelte Vézelay - Le Puy het zwaarste stuk is van hele de tocht, maakt hem er niet bepaald rustiger op. En daar komt nog eens bij dat hij vanaf morgenavond een compagnon heeft voor een weekje. Hoe zal dit allemaal verlopen ? Hopelijk brengt de nacht rust en inzicht ....
En zo komt het dat Hugo - ondanks meerder uren stappen - vandaag slechts 3 km verder is geraakt. Of hoe het berichtje van 's morgens waarheid werd.
Force et courage, Hugo!
BeantwoordenVerwijderenEen domme fout als je in de foute richting stapt? Allicht niet, het overkomt iedereen. Je geraakt er wel met alle ervaring die je al opgedaan hebt. En je bent bovendien al gezegend!!! Ultreia y sus eia, Dios adjuva nos!!!
Bedankt voor je boeiende tocht! We gaan met je mee! Anne en Roland