Vandaag stappen Erwin en Hugo de Morvan binnen : 'Echt de moeite en altijd maar bergop en bergaf'. Het wordt een zeer mooie etappe via dichte bossen en vergezeld van een stralende zon. Einddoel is een gîte in Breuil, maar die blijkt pas open te gaan vanaf Pasen. Nog even te vroeg dus en daarom wandelen ze een paar kilometer verder naar Dun-les-Places. Rond 15:00 komen ze er aan en nemen een kamer in het enige hotel dat er is. Ze verfrissen zich wat en gunnen mekaar elk om beurt wat privacy in de badkamer. Tijdens Erwin zijn badkamer-moment, installeert Hugo zich buiten in de zon en vult zijn dagboek aan. In de verte ziet hij 2 stappers afkomen en hoort dat ze West-Vlaams spreken. Als ze passeren, zegt hij uitdrukkelijk in het Nederlands 'goedendag'. Van pure gewoonte antwoordt de man 'goedendag' en pas even later beseft hij dat hij in het Nederlands werd aangesproken. Blijkt dat deze man ook al de camino gelopen heeft en dat hij nu in de streek samen met zijn vrouw een paar dagetappes wandelt. Aangezien het koppel in hetzelfde hotel logeert, ontmoeten ze mekaar 's avonds voor het avondmaal. Uit de gesprekken blijkt dat de man ook afkomstig is van Torhout, dat hij even oud is als Hugo en dat ze zelfs naar de zelfde 'oefenschool' geweest zijn. Ongelooflijk dat je hier in Dun-les-places 'of all places' een ex-dorpsgenoot tegen het lijf loopt !
Aangezien ze midden in bosrijk gebied zitten, was er gans de dag geen GSM-bereik. Zowel voor Hugo als het thuisfront is het even wennen aan de onmogelijkheid om te communiceren met elkaar.
 |
| Slaapwel ... |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten