Donderdag, 17 mei 2012
Hugo vertrekt al om 7:15 uur uit Condom want vandaag staat een flinke etappe van 33 km op het programma. Het is ideaal wandelweer, een beetje wind en niet te warm 'Zo'n 23 à 25°, dus niet meer zo snikheet als de afgelopen dagen. Ideaal gewoon.'
Hij wandelt door de streek van de Armagnac en dat is te zien in het landschap aan de vele 'Armagnac'-gaarden. Het is een rustige etappe, 'want er zijn er niet veel die naar Eauze stappen, de meeste splitsen de etappes van vandaag (33 km) en morgen (20 km) in 2 keer 28 km. Soms kwam ik uren aan een stuk niemand tegen. Ik was in feite van plan om het op mijn gemak te doen, maar ik heb alweer flink doorgestapt. Tja, ik voel mij daar goed bij als ik wat moet aanleunen tegen mijn grenzen. Ik heb het al uitgeprobeerd om het trager te doen, maar ik word daar moe van van dat slenteren.'
Om 14:15 uur komt hij aan in Eauze, in gîte 'Chez Nadine'. Alweer een aangename en speciale ervaring. Nadine en haar echtgenoot vangen al jaren pelgrims op en doen dat op hun eigen manier. 'Ze ontvangen je bij hen thuis en je bent als het ware een stuk van de familie. Ze ontvangen - elke avond - maximum 8 pelgrims omdat ze er écht willen zijn voor hun gasten. Ze willen dat heel bewust op die manier doen. Ik heb een kamer voor mij alleen met een opgemaakt 2-persoonsbed. Dat heb ik nog niet tegengekomen. En als je vuile was hebt, mag je die gewoon voor de wasmachine leggen. Zij steekt die dan in de machine en hangt het dan op aan de wasdraad. Dat is hier eigenlijk meer een bed and breakfast dan een gîte.' Ook het avondeten is heel verzorgd. ' We zaten samen met de gastheer en gastvrouw aan een grote gedekte tafel in de keuken. Eerst lieten ze ons proeven van een typisch aperitief van de streek. Daarna volgde een zeer verzorgde maaltijd. Je wordt echt als gast behandeld. Achteraf haalde de gastheer ook nog een fles Armagnac uit van 47°. Hij wist daar heel veel over te vertellen en dat was wel eens interessant.'
'Het waren allemaal nieuwe mensen voor mij, de meesten kenden mekaar al van onderweg. Ze spreken hier zo al meer dialect en als ze rap praten, kan ik het niet altijd volgen, soms is dat wel wat vermoeiend. Maar ik heb er enorm van genoten.'
Voor het slapengaan drukt Hugo nog eens zijn waardering uit voor de aanpak van Nadine en haar echtgenoot. Zij vinden dit echter normaal. Ze willen pelgrims bewust goed verzorgen omdat ze weten dat er achter elke pelgrim een verhaal zit en uit ervaring weten ze dat dit soms intrieste verhalen zijn. 'Hun subtiliteit heeft me enorm getroffen. Er gewoon zijn, de groep verzorgen en nooit vragen stellen, maar er toch 'zijn' als er iemand een luisterend oor wil. En het is waar, elke pelgrim is op stap met zijn verhaal, maar het zit soms zo diep dat er niet kan over gesproken worden.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten