maandag 21 mei 2012

Etappe 74 : Arthez-de-Béarn

Maandag, 21 mei 2012

Rond 7:30 uur vertrekt Hugo samen met Gérard, de Zwitser, en Philippe, de Fransman, op stap richting Arthez-de-Béarn voor een etappe van 30 km. De andere 3 pelgrims die zouden meegaan, zijn ofwel ziek of nemen een rustdag. 'Voor hen is een rustdag zich laten vervoeren naar het eindpunt van de voorziene etappe. Maar sommige zijn echt ziek en zien af, want je mag een dag stappen in de gietende regen niet onderschatten.' Aanvankelijk valt het weer redelijk mee, een zachte temperatuur en lichte regen, 'maar na een uur is het opnieuw beginnen regenen en waaien en het heeft niet meer gestopt. 't Was nog erger dan gisteren.'  De GR-paden zijn één en al slijk en ze doen er dan ook langer over dan anders. 'Vandaag hebben we onderweg heel veel mensen zien opgegeven door het stormweer. Ze laten dan een taxi komen of doen autostop om toch maar uit de regen te zijn. We hebben het nog lopen zeggen onderweg : il était une fois un Suisse, un Français et un Belge .... . Maar we hebben doorgebeten en we zijn er alle 3 geraakt.'
Door op de kaart te lopen, kunnen ze de etappe toch wel 4 km inkorten en na 7 uren komen ze aan de gîte d'étap communal in Arthez-de-Béarn. 'Het eerste wat je dan doet, is de inhoud van je rugzak inspecteren en kijken wat het overleeft heeft. En dan is het douchen, wassen en drogen geblazen. Gelukkig is er hier een droogkast.' 'En demi-pension betekent hier dat de plaatselijke restauranthouder het eten naar de gîte brengt. Voor 11€ heb ik hier fantastisch goed gegeten : een verse groentesoep (met aardappelen en veel groenten), een voorgerecht met paté en perfect vers stokbrood, een stoofpot met kipfilet en als dessert yoghurt met vruchtensiroop.'


'Ik zie het aankomen dat bij velen de mentale weerstand naar beneden gaat. In zo een weer is het natuurlijk afzien. Ik weet niet wat het nog is, maar Saint-Jean-Pied-de-Port is natuurlijk een belangrijke mijlpaal. En voor de Fransen betekent dat ook dat ze hun land moeten verlaten, misschien speelt dat bijn hen ook wel mee. Ik zie nu bij velen hetzelfde gebeuren als ik zelf meegemaakt heb : bleinen, hart en longen die niet mee willen. Dat duurt wel 700 km vooraleer je daar allemaal over bent, maar je mag er gewoon niet te lang bij stilstaan en gewoon voortdoen.'
Gezien er voor morgen alweer regen voorspelt wordt, beslissen ook Gérard en Philippe om morgen niet te starten en een rustdag te nemen. En toen was er alleen nog de Belg ....
Hugo zal morgen dus alleen stappen naar Navarrenx, 'Philippe heeft me wel zijn topguide meegegeven met kaarten 1:50000, zo kan ik eventueel weer een aantal stukken afsnijden en de etappe wat inkorten. Ze laten zich wel allemaal overbrengen naar Navarrenx en we hebben gereserveerd in dezelfde gîte, dus morgenavond zijn we weer samen ook met de andere 3 die vandaag niet mee stapten.'

'Ik geef toch niet op, hoor. Het gaat natuurlijk niet vanzelf, je moet nog altijd elke stap zelf zetten. Het belangrijkste voor mij zijn mijn voeten en knieën verzorgen en zorgen dat ik mentaal scherp sta. Ik moet mij altijd opnieuw 'instellen' want voor je het weet sluipen kleine ergernissen binnen en glijd je naar beneden. Af en toe een meditatie op het geheel doet wonderen.'

Geen opmerkingen:

Een reactie posten