Rusten in Reims

Zaterdag, 17 maart 2012

Al rond 10 uur krijg ik een berichtje 'bel eens'. Hugo en Marc staan in een postkantoor in Reims en hebben net wat van hun gerief teruggestuurd naar huis. Hugo zond 'zijn vuurtje' (goed voor 900 gr)  terug richting België. "Het is met pijn in het hart, want de keren dat ik het nodig had was het echt super nuttig, maar het is te zwaar om constant mee te sleuren voor de weinige keren dat ik het gebruik." Nu proberen ze het pakket dat ik vorige week 'poste restante' verstuurde, te achterhalen, maar .... Reims telt blijkbaar 10 postkantoren. Daarom wil Hugo weten naar welk postkantoor ik dit precies stuurde, waarop ik op zoek ga (ja, tot in de vuilbak ...) naar mijn kasticket dat ik kreeg in het postkantoor, maar daar worden we ook niet wijzer mee.  Intussen lees ik op internet dat dergelijke pakketten meestal naar het hoofdpostkantoor gestuurd worden. Dus daarheen, maar na een uurtje krijg ik een berichtje 'geen pakket aanwezig, maandag opnieuw proberen'.  Dus wordt het twijfelen en afwegen wat te doen. Normaal zou hij maar 1 rustdag nemen, net als Marc. Houdt hij deze planning aan en vertrekt hij morgen samen met Marc maar zonder zijn kaartmateriaal ?  of blijft hij in Reims tot maandag om het dan te gaan afhalen ? Maar wat als het er dan ook niet is ?

In de namiddag bezoeken Hugo en Marc nog eens de kathedraal en het Palais du Tau - wat Hugo omschrijft als "beelden en wandtapijten, wel interessant, maar niet 'Waw!' " - en besluiten ze om morgen samen verder te trekken richting Vézelay met enkel de 'Guide 51 pour les pélérins' die ze in de kathedraal kochten (en die ook in het postpakket zit !) als leidraad.

In de late namiddag bellen we nog eens met mekaar en deelt hij zijn plannen mee.
We wegen de verschillende mogelijkheden nog eens af en sluiten af met 'Denk er nog eens over na en vooral ... volg je hart' .

Hugo en Marc gaan 's avonds nog iets eten in Reims en gaan vroeg slapen want morgen wordt het voor Marc - en voor Hugo ? - weer stappen.


Zondag, 18 maart 2012 

Al vroeg in de morgen, hoor ik Hugo's opgewekte stem met de overtuigde woorden dat hij nog een dagje in Reims blijft. "Beide keuzes waren moeilijk en ook helemaal anders". Maar hij beseft dat hij nu eigenlijk nog alleen verder wil, ook het postpakket wil hij nog een kans geven.
Samen met Marc woont hij om 9:30 een eucharistieviering bij in de kathedraal in Reims. Alweer een speciale ervaring. "Hier gaan ze nog op hun knieën zitten om de communie te ontvangen en als er vrede moet gegeven worden aan je buurman- of vrouw doen ze dat echt oprecht en uitgebreid".  Onder de weinige aanwezigen, vallen 2 pelgrim mét rugzak en stoere wandelschoenen uiteraard snel op. "Je roept precies een bepaald soort respect op als je daar staat met je rugzak en schelp'.  En alweer komen mensen die ook ooit 'de camino' deden hun moed inspreken.
Na de mis wandelt Hugo nog een eindje mee met Marc en dan is het moment gekomen dat hun wegen scheiden. Het wordt een 'tot weerziens', want ze zullen mekaar ongetwijfeld nog tegenkomen tijdens hun nog lange tocht.

Hugo vindt al snel een nieuw onderkomen in 'la Maison diocesaine Saint-Sixte', een oud klooster op slechts 400m van de kathedraal. Hij heeft er een prachtig kamertje met uitzicht op een rustgevende binnentuin. Een ideaal kader om vandaag tot zichzelf te komen.

Tegen de avond laat hij weten dat hij zijn volgende overnachting in orde gekregen heeft.
In de gids 51 staan telefoonnummers van leden van het Frans Genootschap van Compostela en als je naar hen belt, regelen zij een overnachting in hun regio.  Hij begint te bellen rond 17 uur en pas om 20 uur krijgt hij bevestiging dat hij morgen in Germaine verwacht wordt.

Nu alleen nog héél hard duimen dat hij morgen aan het postpakket geraakt ....

Reims