s' Morgens ontbeten samen met de oude boer en boerin. Een sober Frans ontbijt : brood met confituur en koffie, maar als pelgrim ben je dankbaar voor alles wat je mag ontvangen. De boer doet Hugo uitgeleide en toont hem de te volgen weg. Als snel zit hij op de GR 654 die hem tot in het hartje van Reims zal leiden. Dus om 9:30 is onze pelgrim alweer op weg.
Ook vandaag stoppen mensen spontaan als ze zien dat hij een pelgrim is en houden hem dan even gezelschap. Zo fietste vandaag een man een eindje naast Hugo. Hij ontmoette ook een echtpaar uit Reims, die net terug waren van hun pelgrimstocht naar Santioga.
Onderweg stopte hij eens om een tasje thee te maken met heel wat suiker in, want het ontbijt bleek net iets te sober om een etappe van 16 km aan te kunnen.
En dan is het zover. Na een lange wandeling langs het kanaal wandelt Hugo omstreeks 16:00 Reims binnen. Hij stapt regelrecht naar de kathedraal Notre-Dame van Reims, een immens en prachtig gebouw dat een sterke indruk nalaat. Hij moet er zelfs wat van bekomen en installeert zich op een stoel in de kerk zodat hij de sfeer kan opsnuiven en de vele indrukken kan opnemen. Hij wordt zich plots ten volle bewust van het feit dat hij hier te voet is geraakt, dat dit een kruispunt is. Het eerste deel van zijn camino, waar hij zoveel voorbereiding in stak, is volbracht. Hij mijmert over alle mensen die hij onderweg ontmoette, de vele contacten en uitwisselingen, de steun van familie en vrienden, ...
Met een dankbaar gevoel laat hij voor al deze mensen een kaarsje branden.
Het is een speciale ervaring ...
Net zoals zovele pelgrims voor hem (en wellicht ook na hem) biedt hij zich aan bij "l' Accueil des Pélérins" in de kathedraal. Hij moet er een formulier invullen met zijn gegevens, krijgt zijn stempel en een stadsplan. Daarna wordt gekeken voor een overnachtingsplaats. Als ze vragen van waar hij komt, antwoordt hij uiteraard 'van Oostakker, bij Gent'. Plots komt er een man, die gehoord had dat hij Nederlands sprak, bij hem en stelt zich voor als Marc. Ook hij begon op 3 maart aan zijn pelgrimstocht, maar vanuit Sint-Gillis-Waas en alhoewel hij een andere route (via Rocroi) volgde, kwamen ze hier maar met een tijdsverschil van slechts 10 minuten aan. Ongelooflijk !
Aangezien Marc ook van plan is om morgen een rustdag te nemen en om hun pelgrimsbeurs niet te zwaar te belasten in deze grote stad, delen ze de kosten van een 2-persoonskamer in 'le Centre International de Séjour' in de Chaussée Bocquaine. Daar maken ze gebruik van de wasmachine en droogkast, nemen een douche en trekken dan de stad in om iets te gaan eten. Want Hugo voelt dat hij eens 'stevig' moet eten (zijn broeksriem heeft hij nu echt wel nodig want er zijn al enkele kilootjes verdwenen). Het wordt steak met frieten en een glaasje wijn gevolgd door een koffie en dessert. Intussen maken ze kennis en vertellen ze veel aan mekaar. Na dit lekkere maal wandelen ze nog wat rond in de stad en trakteren zichzelf op een echte Leffe - "dat vind je hier overal"- in zo een typisch Frans café : "zo van die tabakszaken, waar je aan de toog iets kunt drinken".
En om de dag compleet te maken, wordt er voor het slapengaan nog eens gebeld naar het thuisfront. Zo kan iedereen met een gerust hart gaan slapen ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten