Etappe 22 : Sommeval

Maandag, 26 maart 2012 

Om 10:43 ontvang ik volgend SMS-bericht :
'Ben vertrokken uit Troyes om 8:25. Opgewekt support-smsje gehad van Dirk. De weg en de Weg gaan vlot. La vie est belle.'

Einddoel van vandaag is Sommeval op 27 km van Troyes. Onderweg belt Hugo naar 'le Mairie' en reserveert volgend lokaal : 'ruimte met kookplaat en warm en koud water maar niet ingericht om te slapen. Aankomst voor 17:00. Bij latere aankomst is de zaal gesloten.'
Dus hij weet wat hem te doen staat : stevig doorstappen.

Vandaag komt Hugo meer en meer in dicht bebost gebied waar er helemaal niets is. Het wordt ook zwaarder want het terrein gaat nu eens omhoog dan omlaag. Het klimmen is begonnen. 'Gelukkig dat mijn oriëntatie goed was vandaag en dat ik niet te veel verloren liep. Als ik nu eens even de weg kwijt ben, kan me dat mentaal niet meer naar beneden krijgen, in tegenstelling tot in het begin. Ik heb het nu ook direct door als er iets niet klopt en corrigeer direct zodat ik niet teveel extra onnodige afstand afleg.' 
Ook de voeten doen het nu beter nu, op die ene teen na.  Dagelijks experimenteert Hugo met veters, zolen en tapes. Vandaag liet hij zijn schoenen enorm los.  'Het is de eerste maal dat ik gelopen heb met gewoon intapen, zonder speciaal in te tapen, en het is goed gegaan.'

Als ik hem om 17:30 bel, is hij al goed geïnstalleerd. De 'ruimte' blijkt een kleine aanbouw te zijn aan een garage die de gemeente ter beschikking stelt aan 'randonneurs'. Er is een grote stenen tafel met 2 banken, een klein kookvuurtje en enkele pannen, een vuurtje en toilet. Geen douche en geen bed. Maar aangezien Hugo een slaapmatje en slaapzak bij heeft, kan hij er toch blijven slapen. Het is een proper en redelijk recent gebouwtje. Het heeft uitzicht op immense bossen en het is er zalig rustig.
Een man, die aan de gemeente werkt, komt eens goedendag zeggen. Even later komt er nog een man langs, die de 'guide pélérin' heeft mee helpen opstellen en vraagt Hugo zijn mening. 'Ik ben maar positief gebleven, maar heb toch gezegd dat je constant goed moet opletten'.  De man was ook al naar Santiago geweest en hij heeft voor deze 'gîte' gezorgd. Momenteel is hij aan het trainen om een trektocht in Nepal te maken. De volgende dag verneemt Hugo dat deze man de burgemeester van Sommeval is.

Het nieuws dat er een pelgrim in de 'gîte' is, verspreid zich hier blijkbaar snel in dit kleine dorp want nog wat later komt er alweer een bezoeker, een man die daar in de buurt woont en die ooit ook te voet naar Santiago ging.  Hij weet te vertellen dat het vanaf dit punt nog 2 200 km is. Hij informeert of Hugo eten bij zich heeft. Buiten de kleine tube confituur en het een sneetje voorverpakte peperkoek dat hij deze morgen 'gejat' heeft bij het ontbijt in het hotel, heeft hij niets bij zich. Hij was van plan om onderweg nog iets te kopen, maar kwam niet veel tegen. En omdat hij al weet dat in Frankrijk op zondag én maandag zo goed als niets open, had hij niet veel zin om hiervoor af te wijken van zijn pad.
Even later komt de man een zak brengen vol met etenswaren : eieren, noedels, brood, wat kaas, een potje paté, een appel en 2 madeleine-koekjes. Allemaal recht uit zijn frigo.
Hugo is hier ongelooflijk dankbaar voor.  Hij geniet van het eten, maar laat nog wat over zodat hij morgenvroeg ook nog wat heeft.

Hij bereidt nog de volgende etappe voor : 30 à 35 km naar Saint-Florentin. Dat is behoorlijk ver, maar toch belt hij naar het adres dat hij meeheeft (nog thuis opgevraagd bij l' Office du Tourisme), maar daar is het antwoord 'volzet'. Daarom overweegt hij om tot Neuvy-Sautour te gaan (10 km voor Saint-Florentin) en daar via Le Mairie iets proberen te vinden.  Op hoop van zegen.