Bij ieder vertrek neemt Hugo een foto van de mensen die hem onderdak verleenden, maar hier waren 'mevrouw en de kinderen' al vertrokken naar school en het werk als Hugo aan het ontbijt begon. Maar Severino heeft direct een oplossing : hij zal deze week nog een foto van zijn gezin doormailen zodat hij een blijvende herinnering aan hen heeft.
Vandaag staat een etappe van ongeveer 22 km op het programma. Een etappe die hij beschrijft als 'onwaarschijnlijk mooi'.
Van in Germaine volgt hij in zuidelijke richting de 'Voie Romaine Cheminet' die voorbij Ay overgaat in de GR14. Onderweg neemt Hugo een foto van zichzelf bij het bord 'la Neuville en Beauvais'. Er stopt een vrouw langs de kant van de weg omdat ze denkt dat hij de weg aan het zoeken is. Ook deze vrouw heeft een stuk gedaan van de weg naar Compostela en reikt de mogelijkheid aan om bij haar te overnachten, maar gezien Hugo's bestemming verder ligt, wijst hij dit aanbod af.
In Hautvillers passeert Hugo een kerkje waarvan de deur openstaat : een uitzondering die daardoor de aandacht trekt. Hugo gaat naar binnen, er is niemand aanwezig maar er speelt wel prachtige Gregoriaanse muziek. Een ideaal kader om even te rusten en zijn gedachten de vrije loop te laten. Alweer een unieke ervaring !
Eens over de Marne wandelt hij weer langs vele wijngaarden. Op een bepaald moment passeert hij een wijngaard waar een vrouw aan het werken is, hij steekt zijn hand op om 'bonjour' te zeggen, maar de vrouw denkt dat hij iets wil vragen, laat al haar werk staan voor wat het is en komt naar hem. Als de vrouw ziet dat hij een pelgrim is, vertelt ze onmiddellijk dat ze ooit ook eens naar Compostela wil gaan. 'Het enige wat daarbij telt is de moraal', is haar devies. Vervolgens ontspint er zich een lang en interessant gesprek met een dame die al heel haar leven in de 'wijngaard-stiel' zit. En zo krijgt Hugo een antwoord op een vraag die al langer door zijn hoofd speelt 'wat is de bedoeling van de soms heel kleine wijngaarden tussen de immens grote ?' Het zijn stukjes van ongeveer 1 hectare die enkel gebruikt worden om druiven te verbouwen en verder te verkopen aan aan wijnboeren. Dit blijkt tevens een heel winstgevende bezigheid te zijn :-)
Verder wandelt Hugo nog een dik uur door een dicht bos. "Je bent er helemaal alleen en het is er heel stil. Daar zijn geen woorden voor !"
Rond 16:00 komt hij aan in Moussy waar hij verblijft in een Auberge aan 'pelgrimstarief'.
Hij doet zijn (hand-)was en hangt alles netjes te drogen op de chauffage en gaat beneden in de bar genieten van een Chimay. Hij gaat redelijk vroeg eten want hij wil vroeg gaan slapen gezien het morgen een lange etappe zal worden. Hij is blijkbaar de eerste gast in het restaurant en de serveerster wijst hem naar een tafel van 8 personen. Enigszins verbaasd, zegt Hugo dat hij maar alleen is, maar dat blijkt geen enkel probleem te zijn. Even later komt er nog een 'enkeling' binnen die aan dezelfde tafel gezet wordt, en even later nog één, en nog één, ... Zo doen ze dat hier dus ! Helemaal anders dan bij ons waar iedereen aan aparte tafeltjes gezet wordt. Als ze horen dat hij een Belg is, komen alweer dezelfde vragen 'Hebben jullie nu al een regering in België? Wat is nu eigenlijk het verschil tussen een Waal en een Vlaming ?' Voor toch wel al de 10de keer begint Hugo aan zijn uitleg van ons landje. "Eerlijk gezegd was ik blij dat ik op het eind kon voortgaan, want het is niet evident om die 'rappe Fransen' te volgen".
Rond 22:00 ligt Hugo al in zijn bed en denkt hij al aan de etappe van morgen, die minstens 30km is. Dus is benieuwd hoe zijn voeten gaan reageren :-) Zijn rechtervoet is dankzij de rust in Reims perfect genezen, maar op zijn linkervoet blijft hij met een wondje zitten.
Hij voelt wel dat hij het ritme gewoon aan het worden is. 'Mijn lichaam en voeten worden het gewoon , waardoor ik meer kan genieten van de omgeving.'
En als afsluiter zegt hij nog heel enthousiast :
"Je moet het doen om te weten wat het is." Marc vertelde hem in Reims dat iemand hem onderweg gezegd had : Je 'gaat' niet naar Compostela, je bent er naar toe geroepen. "En ik begin dat te snappen, er zit een bepaald soort magie in."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten