Het vertrek

Ik heb nu even de tijd dus neem ik, Nele, even het woord om iets te vertellen over Hugo's vertrek:

Na een uitgebreid ontbijt wordt de rugzak nu eindelijk definitief gevuld.
De weegschaal wordt naar beneden gehaald en geeft aan dat de bepakking 12,7kg weegt. Dat valt beter mee dan gedacht.
We nemen op onze eigen wijze nog eens afscheid van elkaar en wensen papa het allerbeste op zijn tocht. Het zijn intense en diep doorvoelde momenten. Tegenstrijdige gevoelens ook.
Aan de ene kant weet je dat je mekaar moet loslaten en aan de andere kant voel je nu al de pijn van het gemis.
Om 10u45 sluiten we de achterdeur en gaan we alle 4 - papa, mama, Simon en Aaron - te voet op weg. We vertrekken samen van thuis naar de Sint-Jacobskerk in Gent, een kleine wandeling van 4,8 km. Raar, we wonen al vele jaren in Gent en nog nooit legden we deze weg te voet af !  De wandeling doet deugd, we kunnen nog over vele dingen praten en lachen. 't Is alsof we op vakantie zijn, maar toch ook weer niet. De kwetsbaarheid van iedereen op dit moment maakt de verbondenheid duidelijk voelbaar.
Als we aan Sint-Jabobs toekomen, worden we opgewacht door va, Bob en Francine, Lieve en nonkel André. Het is hartverwarmend dat zij zo meeleven met Hugo maar ook met de thuisblijvers.  Na het digitaal vereeuwigen van deze momenten, doen we een terrasje op de Vrijdagsmarkt. We hebben het weer mee en kunnen zelfs buiten zitten.
En daar heeft papa al een eerste pelgrimservaring.  Een ons onbekende en opgewekte vrouw komt papa een goede tocht wensen. Blijkt dat deze vrouw 2 jaar geleden ook de camino deed. 'Soms is het wat doorbijten, maar het is prachtig'.
Papa geeft zijn Sint-Jabobsschelp en potlood rond zodat iedereen er zijn naam kan opschrijven en zo een stukje dichter bij hem blijft tijdens zijn tocht.
En dan roept Hugo zijn weg .... hij heeft nog 17 km te gaan naar Zevergem.
Terug aan Sint-Jacobs omhelzen we mekaar nog eens stevig en dan gaat Hugo alleen zijn weg verder. Hoopvol en vol vertrouwen.
'Daar zijn geen woorden voor', zou hij zelf zeggen.
Een kwartiertje later kreeg ik al een sms-je van hem met de korte melding 'Life is beautiful'
Meteen de perfecte afsluiter voor deze bewogen dag.