Zaterdag, 10 maart 2012
Hij is al een week weg ....
Vandaag - nu het weekend is - is dat meer voelbaar. De kinderen hebben hun activiteiten en nu is zijn afwezigheid meer voelbaar en mis ik onze gesprekken. Maar gelukkig bestaat er zoiets als 'telefoon' en dat maakt veel goed.
Sedert hij zijn route inkortte en regelmatig aan het thuisfront wat info opvraagt, heb ik nu overal waar ik ga de betrokken kaart bij mij.
Hij laat al vroeg weten dat hij vandaag vanuit Le Quesnoy naar Landrecies trekt.
Ik zoek de overnachtingsmogelijkheden op en bel één en ander door. Maar veel is het niet.
In de namiddag laat hij weten dat hij toch nog wat verder trekt, Landrecies kon hem niet bekoren en hij stapt nu nog een uurtje verder naar Prisches.
Nu ik toch even tijd heb, zoek ik Prisches op op het internet en merk dat er daar veel meer mogelijkheden zijn.
Een uurtje later - rond 16 uur - laat hij al weten dat hij via de gemeente 'la salle paroissiale' aangeboden kreeg. Een lokaaltje waar o.a. catechese-lessen worden gegeven.
Er is niet echt veel comfort, maar het is toch beter dan je tent te moeten opzetten.
Dank zij zijn vuurtje - dat hij al gans de weg meesleept en waarvan hij deze morgen nog zei dat hij het terug naar huis ging sturen om zijn rugzak wat lichter te maken - kan hij vanavond nog een warme maaltijd klaarmaken : cassoulet met brood.
Zoals gewoonlijk bel ik 's avonds rond een uur of 8 nog eens, maar er is slecht bereik en van een echt gesprek is vandaag helaas geen sprake.
Warm avondmaal in Prisches |
Buen camino, Hugo, Bon chemin!
BeantwoordenVerwijderenWe genieten van je enthousiasme en van je ontmoetingen met behulpzame mensen. Een pelgrim lokt sympathie uit van zijn medemens. Je zal héél veel kaartjes kunnen schrijven uit Compostella!
Anne en Roland