Na een karig ontbijt, start Hugo iets na achten aan een etappe van 25 km richting Figeac.
'Het was een verschrikkelijk mooie etappe met ongelooflijke vergezichten en machtige landschappen. Je ziet de dorpen al van ver liggen op de flanken van de heuvels.' Onderweg komt hij regelmatig andere pelgrims tegen, waaronder de Fransman waar hij gisteren mee op een kamer sliep. 'Als ik iemand voorbijsteek, wandel ik eerst wat samen en praten we wat en na een tijdje ga ik dan weer alleen verder. Maar zo ben ik vandaag wel 2 keer verkeerd gelopen, maar gelukkig niet zo erg.'
Rond 14:00 komt hij aan in Figeac in de gîte d'étap 'Saint-Joseph et Saint-Louis', een recente gîte in een oud huis dat ze nog gedeeltelijk in orde aan het zetten zijn. 'Maar die mensen doen enorm hun best. De vrouw des huizes doet echt moeite om het de pelgrims naar hun zin te maken, ze steekt er echt haar eigen in en dat is wel tof. Ik betaal hier 15€ voor een overnachting, inclusief een laken tegen de punaises (of bedwantsen). In elke gîte krijg je sowieso een deken, maar voor een laken moet je meestal 4€ bijbetalen. De meeste doen dat natuurlijk niet en slapen dan in hun slaapzak of lakenzak, waardoor die beestjes zich gemakkelijker kunnen verspreiden. Dus wel slim gezien dat ze dat hier in de prijs verrekenen, zodat de slaapzakken niet moeten uitgehaald worden.' Hugo loopt nog wat rond in Figeac, in de Middeleeuwen een zeer florerende stad en nu de op één na grootste gemeente in het departement Lot. Er is veel bewaard gebleven van de oude bebouwing zodat er nog veel oude monumenten zijn. Figeac is tevens de geboortestad van Jean-François Champollion of de man die de steen van Rosetta met Egyptische hiërogliefen ontcijferde. 'Het was er juist kermis vandaag, dus ik heb niet veel gezien van het oude Figeac, maar ik heb wel een Franse hamburger kunnen eten op de kermis. Zalig !' Hij koopt nog een wegwerpfototoestel , zodat hij toch nog wat foto's kan trekken voor hij in Cahors zijn postpakket met de oplader gaat ophalen. Verder doet hij nog een poging om in l'église Saint-Sauveur een stempel op te halen, maar tevergeefs. Hij vraagt er dan maar één bij zijn terugkomst in de gîte. 'Daar hadden ze nog geen eigen stempel, maar de eigenares maakte op de plaats van de stempel een tekeningetje. 'k Vond dat vree tof.'
Om wat op zijn budget te letten, beslist Hugo om 's avonds niet in de gîte te eten, maar de eigenares nodigt hem toch uit aan tafel. 'Ze kon het gelijk niet verkroppen. Ik was mijn schoenen al aan het aandoen om naar buiten te gaan als ze bij kwam om te zeggen dat ik toch mee kon aanschuiven aan tafel. Ze dacht waarschijnlijk dat ik niet genoeg geld bij me had of zo. En 'k ben echt blij dat ik dat toch gedaan heb. Het hele menu was klaargemaakt met streekproducten en met groenten en vlees van boerderijen van mensen die ze kent. Ze was er fier op en terecht ook. Het eten dat we hier gekregen hebben, is niet te vergelijken met dat van gisteren. Het hangt enorm af van gîte tot gîte, maar ge weet het dus niet op voorhand. Dat is nogal wat, hoor, aan tafel : alle types van mensen, alle leeftijden en nationaliteiten samen. Soms zijn er wel eens meningsverschillen, maar dat gaat altijd rap voorbij. 'k Heb er van genoten vanavond.'
Hugo heeft besloten om toch niet via Rocamadour te gaan, 'want Santiago is mijn doel. Ik heb het er niet voor over om voor Rocamadour 2 dagen langer onderweg te zijn. Ik heb momenteel enorm veel energie en daarom wil ik de volgende dagen eens experimenteren met wat meer kilometers te doen want ik zou toch willen proberen om thuis te zijn tegen de proclamatie van Simon eind juni. Ik heb de volgende dagen zo gepland dat ik altijd minstens 30 km doe en zo zou ik tussen Figeac en Lauzerte al 1 etappe uitsparen. De eerste etappes zullen misschien wel lastig zijn en mijn lichaam zal zich weer moeten aanpassen, maar ik wil het eens uittesten. We zien wel wat het geeft.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten