Etappe 95 : León

Maandag, 11 juni 2012



Alweer een nieuwe etappe, dit keer één van 26 km van Reliegos naar León, de hoofdstad van de gelijknamige provincie en ook wel de koninklijke stad genoemd met zijn gotische kathedraal, open plazas en vele statige en monumentale gebouwen.

Alvorens richting León te vertrekken verkiezen Sylvie-Ann en haar vriendin Marie-Jo eerst te ontbijten in Reliegos. Isabelle en Hugo daarentegen verlaten Reliegos zonder ontbijt, maar houden in het eerst volgende dorp, Mansilla de las Mulos, halt om daar iets te eten. 'Normaal koop ik dan een koffie en een bocadillo, maar de vrouw deed mij een ander voorstel. Ze deed een hele uitleg waar ik niets van verstond, maar waar ik dan toch maar mee instemde. En ik heb er geen spijt van, ze serveerde 2 dikke sneden geroosterd brood, deed er wat artisanale olijfolie op en enkele plakken gerookte ham en kaas. Echt lekker ! Tja, op culinair gebied moeten ze hier niet onder doen voor Frankrijk.'  De verdere etappe verloopt vlotjes en zonder noemenswaardige gebeurtenissen. Onderweg treffen de 2 duo's mekaar en samen komen ze rond 13 uur aan in de stad León.

Zoals voor elke pelgrim en bezoeker aan León is de gotische kathedraal, die bekend staat om haar glas-in-loodramen, een must om te bezoeken. Ze moeten echter vaststellen dat dit godshuis maar zijn deuren opent vanaf 16 uur wat hen enigszins voor een dilemma stelt. Hugo wil absoluut de kathedraal en de basiliek San Isidoro bezoeken. 'Ik heb enkele dagen geleden in een herberg gesproken met een Spanjaard en hij zei dat dit als pelgrim de 2 belangrijkste bezienswaardigheden waren. En nu ik hier ben, wil ik dat toch wel meemaken.' Sylvie-Anne daarentegen had al aangegeven dat ze niet wenste te overnachten in León en stapt sowieso vandaag verder naar het volgende dorp, La Virgen del Camino, 8 km voorbij León. 'Er is daar echter maar 1 auberge met 40 plaatsen, wat op zich niet weinig is. Maar als je hier pas kan vertrekken rond 17 uur kom je daar gegarandeerd laat aan en is de kans groot dat het volzet is. En dan heb je al 34 km in de benen, is het al na 19 uur en moet je er minstens nog 3 à 4 km bij doen. Ik vind het daarom niet echt verstandig om door te gaan.' Maar het dilemma lost zichzelf op als Sylvie-Ann en Marie-Jo even later beslissen om niet te wachten tot 16 uur tot de kathedraal opengaat en al direct aanzetten naar het volgende dorp. Hugo en Isabelle blijven om de stad te bezoeken en gaan eerst iets eten. Dan is het richting basiliek, of de Real Colegiata de San Isidoro, één van de eerste grote romaanse bouwwerken. 'Het was 5€ entree. Voor jullie allicht niet veel, maar in mijn leefwereld nu is dat wel de prijs van een overnachting. En daar verschiet je dan wel even van. Maar het was wel de moeite.'  In de grafkapel van deze basiliek - de Panteón Real - bevinden zich unieke meesterwerken van de romaanse schilderkunst en net daarom wordt ze ook wel de 'Sixtijnse kapel van de romaanse kunst' genoemd. Eén van de zuidelijke toegangen, de Puerta del Perdón of de poort van de vergiffenis, was destijds een belangrijk pelgrimsdoel want hier konden uitgeputte pelgrims, die het niet meer lukte om verder tot Santiago te stappen, toch nog vergeving van hun zonden ontvangen.
Intussen is het 16 uur en gaan ze richting kathedraal Santa Maria Regla en ook hier betalen pelgrims, net als alle andere bezoekers, 5€ toegang. 'Isabelle paste hiervoor en ging nog wat boodschappen doen in de stad. Ik heb het wel gedaan. De kathedraal is echt wel de moeite. Gigantische glasramen met inderdaad een speciale lichtinval. Vroeger in de middeleeuwen moeten ze achterover gevallen zijn van al die pracht en praal.' Dit bouwwerk is gemaakt volgens het zuiverste gotische ontwerp van alle Spaanse kathedralen en is dan ook een schoolvoorbeeld van de 13e eeuwse gotische stijl die een vooraanstaande rol speelde in de Europese architectuur. De machtige sierlijke gevel bestaat uit 3 schitterend bewerkte portalen en 2 massieve torens. Op het hoofdportaal is o.a. Nuestra Señora la Blanca (of Onze Lieve Vrouw in het wit) afgebeeld met naast haar een lachende Jacobus. De kathedraal telt 125 glasramen, waarvan sommige wel 12m hoog, en nog 57 andere openingen en rozetten.  Met het toegangsticket van de kathedraal kan Hugo ook het aanpalende kloosterhof bezoeken, 'maar ik heb er niet lang rondgelopen. Want op den duur heb je echt wel genoeg van al die beelden en vooral van die manier van adoratie.'

Na deze bezoeken ligt de optie om ook verder door te stappen nog steeds open, maar 'de vermoeidheid sloeg toe. Ik zag het echt niet zitten om er nog 8 km bij te doen.' Ze beslissen dan maar om in León te blijven en vinden vrij snel onderdak in de herberg van de benedictinessen. 'En net als we geïnstalleerd, gedouched en gewassen waren, ontvingen we een bericht van Sylvie-Anne dat de auberge in het volgende dorp volzet was en dat zij daar nu op zoek waren naar een hotel. 'k Ben echt blij dat ik mijn gevoel gevolgd heb.'


'Ik had nu eens geen goesting om naar de vespers en de pelgrimszegening te gaan. En ik heb beslist om in de plaats daarvan mijn vaderdag-verwen-moment, dat er gisteren niet van gekomen is, te houden. Vanavond is het eens een avond die ik zelf invul.'  Hij gaat naar een supermarkt en koopt er, naast proviand voor morgen onderweg, grote verse gamba's, olijven, brood en een fles rosé-wijn. En even later geniet hij in het keukentje van de herberg samen met nog wat andere pelgrims van deze culinaire lekkernijen. ' 't Was vree gezellig, het had zelfs iets feestelijks en ik ben content dat ik mijn vaderdagmoment er toch geweest is.'


'Ik voel dat het naar het einde gaat en het gaat goed zijn. Ik ga wel tijd nodig hebben als ik weer thuis ben, want er zijn zeer veel dingen gebeurd op zeer ingrijpende vlakken.'