Zaterdag, 9 juni 2012
Om 6:10 zijn Hugo en Isabelle al vertrekkensklaar. Na een uurtje stappen, kopen ze ergens onderweg een koffie en een bocadillo als ontbijt zodat ze weer genoeg energie hebben om verder te stappen. Ook deze etappe loopt volledig door de meseta, het landschap bestaat dan ook uit eindeloze vlakke, dorre velden. ' 's Morgens vertrek je met een hele groep pelgrims die gaandeweg wel uitzwermt. Onderweg heb je dus wel altijd, zij het op enige afstand, pelgrims voor en achter je lopen. Zo heb je niet echt een desolaat gevoel. De laatste 10 km liepen we alleen door deze vlakte en dat is een heel andere ervaring. In Reims toen ik uren door de eindeloze wijngaarden liep, had ik nog het gevoel dat ik in de bewoonde wereld zat, maar hier heb je dat dus niet. We hebben wel geluk dat het hier nu eigenlijk voor de tijd van het jaar niet al te warm is, zo'n 27°. Ik kan me voorstellen dat het bij 35° een heel ander verhaal is.' Onderweg komen ze de 2 Japanners van gisteren tegen. 'Op hun rugzak hangt een spandoek met hun boodschap van dankbaarheid aan de wereld. Ik heb er een foto van getrokken en hen beloofd om dit eens weer thuis aan familie en vrienden te laten zien en ze waren daar heel blij en dankbaar om.' Verder komt Hugo af en toe eens een dorpje tegen waar hij dan op Isabelle wacht - of omgekeerd- en waar ze dan iets drinken en intussen hun schoenen eens uitdoen.
Na 7 uren stappen, komen ze aan in Ledigos. 'We hadden gewoon geen goesting om daar al te stoppen en zijn nog verder gegaan naar Moratinos, een uurtje verder. Maar daar bleken bijna alle herbergen volzet. In onze gids zagen we dat erin Sahagun een benedictijnenklooster was en dat sprak ons wel aan. Dus hebben we nog 2 uur of 8 km verder gestapt tot Sahagún.' En zodus overbrugt Hugo vandaag 40 km !
Rond 16 uur komen ze aan in Sahagún, waar er net een volksfeest aan de gang is. 'In bepaalde straten stonden metalen hekkens opgesteld, waarschijnlijk voor een stierenloop.' Het benedictijnenklooster of 'Monasterio de San Benedicto de Santa Cruz' blijkt helemaal aan de andere kant van de stad te liggen, 'het pelgrimshuis wordt hier ook gerund door zusters, maar hier zijn het heel oude zusters, helemaal anders dus dan gisteren. Er is hier ook een zwaardere en ouderwetse sfeer.' Hugo slaapt op een kamer van 4 en één van zijn kamergenoten is een dame uit Wevelgem. 'De wereld is toch klein, hé.'
Ook hier is er 's avonds een mis met pelgrimszegen, 'tegen dat ik naar huis kom, ga ik een heilige zijn met al die zegeningen :-)' Na het avondeten - deze keer was het redelijk goed en genoeg - wandelt Hugo nog eens naar het centrum in de hoop nog iets van de stierenloop te kunnen meemaken, maar deze is intussen helaas voorbij. Hij doet dan nog wat aankopen voor morgen onderweg.
'Het is echt een andere manier van leven. En maar goed dat pelgrims zo ongelooflijk tolerant zijn.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten