Maandag, 4 juni 2012
Vandaag is het de bedoeling om te stappen tot Cardeñuela-Ríopico, een dorp op slechts 15 km van Burgos. Morgen moet er dan maar een kleine afstand afgelegd worden en is er tijd genoeg om de stad Burgos te bezoeken. Om zeker te zijn van een overnachtingsplaats in de albergue municipal van Cardeñuela, besluiten Hugo en Isabelle om vroeg - 6 uur - te vertrekken. Maar als het zover is, kan Hugo zijn portefeuille nergens vinden, 'en het is niet evident om er naar te zoeken in een slaapzaal waar de helft nog ligt te slapen. Op den duur werden er een paar wakker en als ze zagen dat ik met mijn koplampje aan het zoeken was, hebben ze mee geholpen.. En uiteindelijk heb ik het teruggevonden op de vensterbank tussen het gerief van de dame die naast mij sliep.' Dus met enige vertraging - om 6:20 - zijn ze klaar om de 25 km naar Cardeñuela aan te vatten.
Deze etappe loopt door de Montes de Oca (of 'de bergen van de gans') en is bijzonder mooi. Het is een erg eenzaam deel van de route dat net daarom vroeger wel eens onveilig werd gemaakt door struikrovers. ' t Is inderdaad een prachtige etappe met heel mooie vergezichten en lang gerekte banen. Voor mij had ze ook een spirituele sfeer want we kwamen onderweg heel veel mooie plaatsen en plekjes tegen die blijkbaar ook vorige pelgrims beroerden gezien de vele spontaan aangelegde "kunstwerkjes" uit keien en stokken onderweg.' Tussen het gaas van een afrastering, die de pelgrimsweg van een autosnelweg scheidt, zitten allemaal zelf gemaakte houten kruisjes aangebracht door passerende pelgrims. 'En niet ééntje of twee, hé, maar wel honderden en honderden. Heel speciaal en mooi.' Ook de kerk in San Juan de Ortega, desolaat gelegen in het landschap, maakt indruk. De monnik San Juan de Ortega, een leerling van Domingo de la Calzada, liet in de 11e en 12e eeuw heel wat werken uitvoeren ten behoeve van de pelgrims : zo werden wegen en bruggen aangelegd en herbergen en hospitalen gebouwd. Hij stichtte ook een gemeenschap van monniken en bouwde een klooster op deze eenzame plek die nu nog steeds zijn naam draagt. In de kloosterkerk is er een crypte waar de stenen sarcofaag van deze heilige kan bezocht worden.
Een eindje voor Cardeñuela, op de kam van een berg zie je in de verte Burgos al heel goed liggen. 'Echt prachtig. Je weet dat het ongeveer 15km verder is, maar 't is alsof het vlakbij is. Op het hoogste punt van deze berg staat een gigantisch houten kruis met op de top een gele pijl, zoals gebruikt wordt op de wegwijzers van de camino francés, die naar boven wijst. Dat was even een doordenkertje ...'. Ze blijven er even rusten zodat ze de schoonheid van deze plek en dit bijzonder moment ten volle kunnen opnemen. 'En net als we het pad richting Burgos wilden afdalen, merkten we dat eerdere pelgrims op de grond net achter het kruis een immense spiraal van keien gemaakt hadden. Maar echt groot, het had wel een diameter van 80 meter. Je kon er in wandelen en na ongeveer 10 minuten was je dan mee gespiraald naar het midden waar op een grote hoop stenen alweer een houten kruis, gemaakt van 2 stokken, aangebracht was. En dit allemaal met een fenomenaal landschap als decor. Dan word je toch even stil.'
Omdat ze hier nogal wat tijd doorbrengen en ze veel pelgrims de weg richting Cardeñuela zien nemen, vrezen ze even voor een overnachtingsplaats. Bij aankomst in dit dorpje blijkt er geen albergue municipal te bestaan, maar gelukkig is er nog voldoende plaats in een privé-herberg. 'De 26 plaatsen zijn zelfs niet allemaal ingenomen.. In vergelijking met die gemeentelijke herbergen is dit hier chique, en dat voor 15€, overnachting en avondmaal. En 't was lekker : frietjes, met 3 kippenbillen, sla en wijn.'
'De camino in Spanje is veel meer naar binnen gericht dan de weg in Frankrijk. Ik geniet er wel van, maar toch begin ik zo wat een saturatie te krijgen.. Het zuig-effect is er wat af. Misschien omdat ik weet dat het einddoel nadert.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten