Etappe 102 : Portomarín

Maandag, 18 juni 2012

SMS om 9u15 :
Begint stilaan te beteren. Op weg naar Sarria. Valt nog te bezien hoeveel kilometer.

's Morgens voelt Hugo beterschap en begint hij met nieuwe moed aan een volgende etappe naar Portomarín, 34 km verder. Zoals gebruikelijk in Spanje vertrekt hij zonder te eten om dan na een uurtje stappen ergens een koffie en broodje te kopen. 'Hoe dichter bij Santiago hoe meer voorzieningen langs de weg en in de dorpen. Iedereen stapt in dezelfde richting. Dus als je onderweg eens stopt om iets te drinken of te eten, kom je sowieso altijd dezelfde pelgrims tegen.' Onderweg krijgt Hugo een telefoontje van Gérard, die ook geveld werd door koorts en diarree en daardoor nu een etappe achterzit, om in Santiago af te spreken.

SMS om 15u00 :
Zopas merksteen van 100 km tot Santiago gepasseerd ...

Dat Santiago steeds dichter komt, wordt nu wel heel duidelijk. Het wordt dan ook een gespreksonderwerp en aftasten hoe iedereen dit wil ervaren. 'Plots is het einde in zicht en het is gelijk of alles begint te wervelen. Ik wil niets hypothekeren, maar voor mij stopt de koers als ik in Santiago aankom en is het tijd om rustig te worden. Dan begint het aanvoelen en bewust worden dat ik in een stad wandel op wegen waar al miljoenen pelgrims gelopen hebben. Ik wil Santiago voelen. Voor mij is dit ook een spiritueel gegeven. Ik heb zoveel geleerd onderweg en er zijn zoveel lichtjes opgegaan over hét en mijn leven dat ik daar op die eindbestemming toch wel even wil bij stilstaan.'


'Ik heb de etappes zo geregeld dat ik vrijdagmorgen in Santiago zal aankomen. Donderdag overnachten we 5 km vóór Santiago, zodat we al vroeg in de stad aankomen.'