zaterdag 31 maart 2012

Etappe 26 : Bessy-sur-Cure

Vrijdag, 30 maart 2012

Rond 8:20 zijn Mieke en Hugo vertrekkensklaar voor de volgende etappe.
Bedoeling is dat ze samen naar Bessy-sur-Cure stappen, ongeveer 18 km verder. Mieke zal daar overnachten. Hugo wil nog verder door gaan - naar bijvoorbeeld Arcy-sur-Cure -  zodat zijn etappe van morgen zo kort is dat hij rond de middag in Vézelay kan zijn om zijn pakket te gaan afhalen in het postkantoor, dat op zaterdag maar open is tot 12:30.
Het is de eerste keer dat hij een etappe loopt samen met een medepelgrim, maar het valt goed mee en alles verloopt vlot. Onderweg stoppen ze eens aan een beenhouwer en kopen worst, die ze aan een fontein in het dorp opeten. 'Een mooi moment'. En nog wat verder genieten ze van een koffie in zo een typisch Franse koffiebar.

Rond 16:00 komen ze aan in Bessy-sur-Cure waar ieder zijn eigen weg verder gaat. Mieke gaat naar de 'gîte communal' terwijl Hugo verder stapt richting Vézelay.  Ze nemen afscheid en Hugo zet er meteen een stevige pas in. Hij voelt zich goed en maakt zich op om er nog 10 kilometer extra bij te doen. Eigenlijk is hij wel content dat hij weer alleen is met zichzelf. Maar na ongeveer een 300m loopt hij Mieke terug tegen het lijf. Ze kan de gîte niet vinden. Dus gaat Hugo terug met haar mee en zoeken ze samen verder. Hugo is tolk van dienst en regelt de overnachting. Als de vrouw doorheeft dat het maar om 1 overnachting gaat, vraagt ze Hugo naar zijn plannen. Ze geeft te kennen dat er verder niets meer is, geen winkels en zeker geen overnachtingsmogelijkheden. De in de gids vermelde camping en gîte zijn er mee gestopt. Na enig beraad en gezond verstand besluit hij om ook in Bessy-sur-Cure te blijven : 'Ik zag het nochtans zitten om alleen verder te gaan, maar ja, het moet nog zin hebben ook, hé.'
En dan komt het moment om te betalen. Ze hadden al een hele tijd niet meer kunnen 'pinnen' en hadden dus niet veel cash geld meer bij zich. Hugo had nog juist genoeg om de 44€ voor de kamer, het avondmaal en ontbijt te betalen. Maar Mieke helaas niet.
Maar problemen zijn er op opgelost te worden. De vrouw van de gîte stelt voor om iemand te bellen die hen met de auto naar een volgend dorp kan voeren om geld af te halen. Maar na wat over en weer getelefoneer, blijkt dit niet te lukken. Dan maar met de fiets. Aangezien Hugo nog het frist is, springt hij op de fiets voor een ritje van ongeveer 6 km op zoek naar een bankautomaat. Maar de banden van de tweewieler bevatten zo goed als geen lucht meer zodat hij nauwelijks vooruit komt. Dan maar de mensen in het dorp aanspreken om een fietspomp te vragen. Hulp genoeg, maar helaas geen fietspomp die past op het ventiel van de fiets. Dan maar terug naar de gîte om een ander exemplaar. Ook daar stellen de banden niet veel van voor, maar deze keer moet het maar lukken. Intussen heerst er al een gemoedelijke sfeer in het dorp en lachen ze daar al geamuseerd om die pelgrim met zijn zware bottines op de veel te kleine fiets. Eens op de grote baan, valt het Hugo in dat hij in zijn rugzak nog een envelopje met cash geld zitten heeft. 'Ik had dat aan de kant gestoken voor als er iets zou gebeuren, maar op den duur vergeet je dat.'  Dus maakt Hugo rechtsomkeer en kunnen ze zich enige tijd later installeren in de gîte. 'Het is een mooie gîte maar er zit geen leven in. Er is 1 slaapkamer met 5 bedden'. 's Avonds brengt de gastvrouw hun avondeten : een crudité van gekookte eieren, rijst, tomaat en vinaigrette gevolgd door een voedzame pastaschotel met kip, uiteraard vergezeld met heerlijke wijn en afgesloten met kaas.
Om zeker te zijn dat hij morgen zijn pakket kan gaan afhalen, belt Hugo naar het postkantoor in Vézelay om te vragen of zij het pakje naar de dienst Toerisme kunnen brengen zodat hij het in de namiddag daar kan afhalen. Het pakje wordt getraceerd en zal overgebracht worden. Hij kan met een gerust hart gaan slapen ...

'Het was vandaag zeker meer dan 25°. En het is opvallend dat de mensen in de 'campagne' veel vriendelijker en open zijn. Tegen iedereen babbelen ze.  Onderweg voorbij Saint-Cyr kwam het verschillende keren voor dat chauffeurs spontaan stoppen en vragen waar je naar toe moet'. Zo gaf een man hen een tip zodat ze toch een stukje van de weg konden afsnijden.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten